Pin-negre
Pinus nigra
Pinaceae
Nom en français : Pin noir.
Descripcioun :Aquéu pin se destrìo dis autre que si aguio groupado pèr dos fan mai de 8 cm de long. Li pin negre formon un group que caup, au nostre, dos meno diferènto. Lou pin negre d'Austrìo (subsp. nigra -aquéu di fotò-), forço sourno e lou de Corso (subsp. laricio -aquéu dóu dessin de H. Coste-) qu'èi mai clar (aguio e pege).
Usanço :Lou pin negre es esta forço utilisa pèr lou rebouscage. Vèn bèn dins lou mitan di colo e peréu mai aut en mountagno. Soulet pòu ana, mai quouro n'i'a à mouloun, acò fai sourno e di proun tristas.
Port : Aubre
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Pinus
Famiho : Pinaceae
Ordre : Pinales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printems
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Colo
- Mountagno mejano
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Pinus nigra Arnold, 1785
Cese-fèr(-boumbu)
Astragalus vesicarius
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Astragale à calice renflé.
Descripcioun :Aquéu cese-fèr trachis dins li tepiero secarouso de mountagno. La planto es argentado emé de fueio de 4 à 9 paréu de fuioun. Li flour soun en grapo (3 à 10 flour). Se recounèis majamen à si bratèio cuberto de péu negre e si "calice" boumbu. La subsp. de Prouvènço ié dison vesicaria emé si flour de dos coulour, vióuleto e blanco.
Usanço :Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).
Port : Erbo
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 6 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 1800 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropo
Ref. sc. : Astragalus vesicarius L., 1753